تبریک به جمشید و جهان

روز ۱۵اکتبر روز نابینایان است

خیلی دلم میخواست خاطره‌ ای از دو برادر نابینا برایتان بنویسم و این روز را تبریک بگویم.

جمشید و جهان را می‌گویم. آنها دو برادر بودند که هر دو نابینا بودند و وضعیت ظاهری چشمشان نیز این را نشان میداد. ولی این دو برادر برای من بیناترین بودند.

آنها یک مغازه خرازی مقابل دبیرستان ما داشتند. مشتریهای زیادی به این فروشگاه مراجعه میکردند چرا که هرچی میخواستی جواب می‌‌گرفتی، همه چیز داشتند.

غرض از این خاطره گویی میخواهم به این دو برادر نابینا بپردازم.

جمشیدوجهان دوبرادری بودند که از اول نابینا بودند ولی باهم کار میکردند. مثلا من میرفتم میگفتم آقاجمشید من فلان چیز را میخواهم درجا میگفت جهان در فلان قفسه و سمت چپ یا راست است. من در عین اینکه نوجوانی بیش نبودم ولی برایم خیلی جالب بود که این دو .برادر نابینا چطوری این مغازه را می‌چرخانند و درآمد خوبی هم دارند.

بامشتریهایشان بسیارمودب ومتین تنظیم میکردند و از طرف دیگر انگار نه انگار آنها نابینا هستند.

شب هم دو نفره کرکره فروشگاه را پایین میکشیدند و هر دو عینک دودی می زدند و جمشید عصا می گرفت و دست جهان را نیز میگرفت که یک عصا برای دو نفرشان کارکردداشته باشد.

 بعدها مغازه کوچک آنها تبدیل به یک فروشگاه نسبتا بزرگ شد و بعد هم تشکیل خانواده دادند.

و اما من میخواهم این روز را به جمشید و جهان و همه نابینایان ایران وجهان این روز را تبریک گفته و بگویم بینایی انسان به چشم نیست بلکه به اندیشه و رویکردش در مقابله با رویداد ورخدادهایی است که هر ساعت با آن مواجه میشود و بایستی هرساعت انتخاب کند که چه راهی را پیش بگیرد.

 بستن چشم به آن چیزی که در وطن و پیرامون خودمان میگذرد و یا مثل جمشیدو جهان که بیناترین بودن را به من  و امثال من در نوجوانی و جوانی یاد دادند.