 |
| رزا پارکس در صندلی جلوی اتوبوس |
رزا پارکس یک زن سیاه‌پوست آمریکایی و از فعالین جنبش حقوق
سیاهان در آمریکا بود که بعداً توسط کنگرهٔ آمریکا به‌عنوان مادر این جنبش شناخته
شد.
روز اول دسامبر سال ۱۹۵۵ رزا پارکس بر خلاف قانون شهر مونتگمری ایالت
آلابامای آمریکا،روی صندلی مخصوص سفیدپوستها که درجلوی اتوبوس بود نشست و علیه این
حکم ناعادلانه، مقاومت کرد. رزا پارکس به‌رغم اصرارهای یک مرد سفیدپوست و تذکرات
پی‌درپی راننده، حاضر به ترک صندلی ویژه سفیدپوستها نشد. راننده، اتوبوس را متوقف
کرد و جریان را به پلیس گزارش کرد.
مقاومت رزا پارکس در
این کشاکش به مطبوعات کشید و مانند بمبی، وجدانهای خفته را بیدار کرد.
در پی انتشار این گزارش
در روزنامه‌ها، سیاهپوستان آمریکا به مدت یک سال، سوار شدن بر اتوبوسهای عمومی
شهری را تحریم کردند.
قبل از موفقیت جنبش
آزادیخواهی سیاهان، در بیشتر ایالات جنوبی آمریکا، سیاهپوستان از سفیدپوستان جدا
بودند. سیاهان باید در مدارس جداگانه‌یی درس می‌خواندند، در پارکهایی که مخصوص
سفیدپوستان بود حضور پیدا نمی‌کردند و حتی از آب‌خوریهای جداگانه استفاده می‌کردند.
سیاهان همچنین حق سوارشدن به اتوبوس از در جلو را نداشتند. آنها بایستی پس از
پرداخت بلیط خود، از در عقب اتوبوس وارد می‌شدند. اگر در هنگام مسیر، یک سفیدپوست
وارد می‌شد و صندلی خالی نبود یک سیاه موظف بود که صندلی‌اش را به وی بدهد.
رزا پارکس بعدها بنیاد
«رزا و ریموند پارکس» را در دیتروید در سال ۱۹۸۷ تأسیس کرد. وی بیشتر سالهای عمر خود را صرف
آگاهی دادن به جوانانی می‌کرد که از سالهای سیاه تبعیض نژادی آمریکا چیزی نمی‌دانستند.
رزا پارکس در ۲۴ اکتبر سال ۲۰۰۵ در سن ۹۲سالگی درگذشت و در میان شور و احساسات مردم
آمریکا بویژه سیاهپوستان این کشور به خاک سپرده شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر