بانو خرمدين |
بانو خرمدین (۷۹۵-۸۳۸ میلادی) همسر بابک (پاپک)
خرمدین بود. بانو در سال 816 میلادی دوشادوش شوهرش بابک در برابر خلیفه عباسی
جنگید. بانو به خاطر تند مزاجیاش شهرت داشت، اما او در پرتاب کمان آنقدر مهارت
داشت که هیچ هدفی از دستش فرار نمیکرد.
بانو و همسرش
بابک به مدت 23 سال در برابر حمله اعراب ایستادگی کردند و در کنار هم بیش از 500
هزار نفر از دشمنانشان را کشتند. آنها در واقع در هیچیک از جنگهایی که در آن
شرکت داشتند، شکست نخوردند. ولی در نهایت یکی از افسران مورد اعتمادشان به آنها
خیانت کرد و آنها را به خلیفه عباسی تحویل داد. بانو آزاد شد اما بالاجبار به
تماشای اعدام شوهرش در ملا عام نشست.
اما در رابطه با بابک خرمدین
«بابک خرمدین،سپهسالار اران
و آذربایجان را در زنجیر کردند و به بابالعامه آوردند،معتصم خلیفه فاسد و ظالم
بغداد با تبختر بر تخت بنشست و دستور داد دست ها و پا های او را ببرند تا او از
پای درافتد.
زمانیکه دست راست او را
بریدند،سردار ایران زمین با دست بریده خون بر صورت خود مالید.»
معتصم پرسید: « ای سگ چرا
خون بر صورت بمالیدی؟»
سردار سر به دار اران پاسخ
داد:
«تو دستو دادی تا دست ها و پا های مرا ببرند،و چون چنین کنند خون از من ضایع بشود و رنگ صورت من زرد گردد،من نمی خواهم دوستان و دشمنان من تصور نمایند که زرد رنگی صورت من از ترس تو است،
می
خواهم با صورت خونین از جهان بروم»
سرانجام دست ها و پاهایش را
بریدند تا پهلوان تاریخ ایران زمین بر زمین افتاد و او را بر داشتند و بردار کردند
و سرانجام بر سر دار جان به جان آفرین بداد( ۶ صفر ۲۲۳ قمری)و معتصم جنایتکار دخت
زیبای او را به غنیمت گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر