نقش زنان در تحکیم
مشروطیت
به دنبال عدم وجود یک برنامه ملی و قطع امید از مجلس اول، اتحادیه
غیبی نسوان نامه ی سرگشاده ای خطاب به نمایندگان مجلس در نشریه ندای وطن چاپ کرد و
خواستار استعفای آن ها شد:
مدت ۱۴
ماه است که اوضاع مشروطه برپا شده، شب و روز، عمر شریف خودمان را صرف خواندن روزنامه
ها می کنیم که بفهمیم مجلس دارالشورای ملی چه گفت و چه کرد. تمام می خوانیم که همه
وقت مجلس منعقد، وکلا و وزرا حاضر شدند، هزاران لایحه از اطراف خوانده شد و در
خصوص آن ها مذاکرات زیاد شد، جواب و نتیجه چه شد… هیچ… خوب ای آقایان محترم پس
نخواستید در این مدت یکی یا دوتا کار کوچک را اقلا تمام کرده و در مقام اجرا
گذارید تا دل این مردم خوش شده… مرحبا به این مردانگی… معلوم می شود وکلای ما،
مجلس را برای تفنن خودشان به پا کرده اند. مجلس پارلمنت برای اجرای قانون است، پس
کو قانون شما؟… در مملکت دو چیز لازم است یا استبداد یا قانون. ما که نقدا هیچ
کدام را نداریم. یک استبداد کاملی داشتیم از دست ما گرفتید در عوض قانون لازم بود
آن را هم ندادید.
در خرداد۱۲۸۷خ که به دستور محمد علی شاه مجلس اول به توپ بسته
شد، مرکز مشروطیت به تبریز انتقال یافت، گروه های زنان این شهر به نهضت مقاومت
پیوستند و برای اعاده مشروطیت مبارزه کردند. در جریان محاصره ۱۰ ماهه ی تبریز توسط قشون سلطنتی، گروه هایی از زنان با شجاعت و دلیری تمام
با لباس مبدل برای دفاع از شهر به مردان ملحق شدند. زنان دهقان در روستاهای کوچک
آذربایجان نوزادان را به کول خود بستند و تفنگ بدست گرفتند و دوشادوش مردان
جنگیدند. بهزاد طاهرزاده، از اعضای نهضت مقاومت تبریز به سرباز مجروحی اشاره کرد
که برای مداوا حاضر نبود جامه اش را از تن به در کند. وقتی ستارخان، رهبر مقاومت
مداخله کرد، این سرباز به ستار خان اعتراف کرد که زن است و به این دلیل نمی خواهد
لباس از تن خارج کند.
يكي از بارزترین تحرکات زنان پس از استبداد صغیر، ایستادگی در
مقابل اولتیماتوم روسیه تزاری بود. حکومت روسیه با جلب موافقت بریتانیا به مجلس
ایران اولتیماتوم داد که مورگان شوستر آمریکایی (مستشار مالی ایران) می بایست ظرف ۴۸
ساعت از ایران اخراج شود و تهدید کرد که اگر ایران نپذیرد به پایتخت حمله خواهد
کرد. ندای خشم در سراسر کشور طنین انداز شد. هزاران زن به عزا نشستند و کفن به تن
کردند تا عزم و پای بندی خود را برای نبرد و دفاع از کشور نشان دهند. انجمن مخدرات
وطن، چندین انجمن دیگر زنان را در تهران به تظاهرات عظیمی در بیرون مجلس فراخواند.
هزاران زن در این تظاهرات شرکت کردند و نمایندگان مجلس را خطاب قرار دادند که اگر
نمایندگان در ایفای وظیفه خود برای پاسداری از آزادی و سربلندی ملت و کشور ایران
تزلزل نشان دهند با طپانچه هم آنان و هم شوهران و پسران خودشان را خواهند کشت.
سفارت روسیه با اتخاذ تاکتیکی امپریالیستی و به قصد برهم زدن اتحاد میان هواداران
حقوق زنان و نهضت ملی، سعی کرد انجمن مخدرات وطن را علیه مجلس برانگیزد.
ادامه دارد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر