نه فریب اعتدال توانست راهی برای رژیم باز کند، نه هیاهوی برجام
امروز، کارگران ایران می‌گویند دولت روحانی امنیتی‌ترین سیاست را علیه کارگران داشته است. هنرمندان می‌گویند: میزان محدودیتها و فشارهای این سه‌سال از هنگام انقلاب تا به‌حال بی‌سابقه است. هموطنان کرد، عرب و بلوچ و پیروان ادیان مختلف، به‌ویژه خواهران و برادران اهل تسنن می‌گویند بیش از پیش، هدف سرکوب و تبعیض قرار گرفته‌اند؛ از دستگیریها و اعدامها در اهواز، تا خمپاره‌باران روستاهای کردستان.
همزمان، تولید و آزمایش موشکهای بالستیک از سرگرفته شده و تعداد اعدام‌های سالانه دو الی سه برابر دوره رئیس‌جمهور قبلی است. یعنی نه فریب اعتدال توانست راهی برای رژیم باز کند، نه هیاهوی برجام. و حتی با داشتن بالاترین فرصت‌های بین‌المللی باز هم درمانده و ناتوان است. زیرا به‌دلیل نارضایتی انفجاری جامعه، از اساس دچار بی‌ثباتی است. زیرا یک آلترناتیو آماده و هوشیار در برابر خود می‌بیند. و می‌داند که همین آلترناتیو، اوضاع بحرانی را به سرنگونی نظام می‌رساند.
لحظه کوتاه آمدن ولایت فقیه، لحظه هراسش از آلترناتیو
این حقیقت را در کجا می‌توان دید؟ عینی‌تر از هرجا در رفتار خود رژیم: سال گذشته در هفتم آبان، درست هشت روز پس از آن که خامنه‌ای عقب‌نشینی از برنامه اتمی را در نامه به رئیس‌جمهور خودش تأیید کرد، بزرگ‌ترین حمله موشکی به لیبرتی را انجام داد. نتیجه نظامی این جنایت، شهادت ۲۴ مجاهد قهرمان بود؛ اما مثل همیشه اثبات شد که لحظه کوتاه آمدن ولایت فقیه، همان لحظه ترس از مجاهدین و آلترناتیو است.
و حالا، در همین روزها، ابتدا خامنه‌ای، شکست پروژه کارشکنی خود برای انتقال مجاهدین و استرداد آنها را پذیرفت و پرسید: «چرا اینها را به جمهوری اسلامی تسلیم نکردند که حکم الهی را درباره اینها جاری کند؟» سپس از دو هفته پیش، توسط عوامل عراقی خود از ورود سوخت و دارو و مواد غذایی به لیبرتی جلوگیری می‌کند که هنوز هم ادامه دارد و درست پنج روز قبل از گردهم‌آیی شما، باز هم لیبرتی را موشک‌باران کرد این واکنشی بود به استقبال ایرانیان از این گردهم‌آیی، و هم‌چنین واکنشی به حمایت‌های شجاعانه و ستودنی زندانیان سراسر کشور از این گردهم‌آیی. بله، باز هم لحظه هراس ولایت فقیه.
اما پاسخ ما به سردمدار ارتجاع این است: حکم الهی، بی‌تردید، جاری خواهد شد و این، همان سرنگونی ولایت فقیه است؛ پس منتظر باش!
امروز، کارگران ایران می‌گویند دولت روحانی امنیتی‌ترین سیاست را علیه کارگران داشته است. هنرمندان می‌گویند: میزان محدودیتها و فشارهای این سه‌سال از هنگام انقلاب تا به‌حال بی‌سابقه است. هموطنان کرد، عرب و بلوچ و پیروان ادیان مختلف، به‌ویژه خواهران و برادران اهل تسنن می‌گویند بیش از پیش، هدف سرکوب و تبعیض قرار گرفته‌اند؛ از دستگیریها و اعدامها در اهواز، تا خمپاره‌باران روستاهای کردستان.
همزمان، تولید و آزمایش موشکهای بالستیک از سرگرفته شده و تعداد اعدام‌های سالانه دو الی سه برابر دوره رئیس‌جمهور قبلی است. یعنی نه فریب اعتدال توانست راهی برای رژیم باز کند، نه هیاهوی برجام. و حتی با داشتن بالاترین فرصت‌های بین‌المللی باز هم درمانده و ناتوان است. زیرا به‌دلیل نارضایتی انفجاری جامعه، از اساس دچار بی‌ثباتی است. زیرا یک آلترناتیو آماده و هوشیار در برابر خود می‌بیند. و می‌داند که همین آلترناتیو، اوضاع بحرانی را به سرنگونی نظام می‌رساند.
لحظه کوتاه آمدن ولایت فقیه، لحظه هراسش از آلترناتیو
این حقیقت را در کجا می‌توان دید؟ عینی‌تر از هرجا در رفتار خود رژیم: سال گذشته در هفتم آبان، درست هشت روز پس از آن که خامنه‌ای عقب‌نشینی از برنامه اتمی را در نامه به رئیس‌جمهور خودش تأیید کرد، بزرگ‌ترین حمله موشکی به لیبرتی را انجام داد. نتیجه نظامی این جنایت، شهادت ۲۴ مجاهد قهرمان بود؛ اما مثل همیشه اثبات شد که لحظه کوتاه آمدن ولایت فقیه، همان لحظه ترس از مجاهدین و آلترناتیو است.
و حالا، در همین روزها، ابتدا خامنه‌ای، شکست پروژه کارشکنی خود برای انتقال مجاهدین و استرداد آنها را پذیرفت و پرسید: «چرا اینها را به جمهوری اسلامی تسلیم نکردند که حکم الهی را درباره اینها جاری کند؟» سپس از دو هفته پیش، توسط عوامل عراقی خود از ورود سوخت و دارو و مواد غذایی به لیبرتی جلوگیری می‌کند که هنوز هم ادامه دارد و درست پنج روز قبل از گردهم‌آیی شما، باز هم لیبرتی را موشک‌باران کرد این واکنشی بود به استقبال ایرانیان از این گردهم‌آیی، و هم‌چنین واکنشی به حمایت‌های شجاعانه و ستودنی زندانیان سراسر کشور از این گردهم‌آیی. بله، باز هم لحظه هراس ولایت فقیه.
اما پاسخ ما به سردمدار ارتجاع این است: حکم الهی، بی‌تردید، جاری خواهد شد و این، همان سرنگونی ولایت فقیه است؛ پس منتظر باش!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر