۱۳۹۵ فروردین ۱۰, سه‌شنبه

خشم فزاینده کارگران از مواضع وزیر کار رژیم

ايران - اعتراضات - كارگري








اولین هفته کاری سال 95 با اعتراضات کارگران در شهرداری اندیمشک، کارگران پیمانکاری شهرداری گرگان و کارگران کارخانه نیشکر هفت‌تپه شروع شد. این اعتراضات علیه پرداخته نشدن حقوق و عیدی و نداشتن امنیت شغلی بود. همچنین اعتراضاتی علیه پیام نوروزی وزیر کار رژیم توسط کارگران سنندج، کارگران بیکار شده کارخانه فولاد زاگرس و کارگران نیشکر هفت‌تپه و سایر فعالان حقوق کارگران به‌صورت بیانیه‌های مستقل صورت گرفت. زیرا وزیر کار رژیم، علی ربیعی با دجالگری خاص خود گفته بود: ”برای سومین سال میزان افزایش دستمزدها بیش از نرخ تورم بوده است“. دروغی که خشم کارگران را برانگیخت و حتی رسانه‌های حکومتی نیز تورم 12 درصد ادعایی بانک مرکزی رژیم را به سخره گرفتند. روزنامه حکومتی جوان نوشت:”مستندات مرکز آمار از گرانی‌های ۳۰ تا ۵۵درصدی کالاهای پرمصرف در ۲ سال اخیر خبر می‌دهد“. (روزنامه حکومتی جوان 7 دی94). همچنین وزیر کار رژیم در همین پیام در مورد ایجاد اشتغال گفت: ”آمارها از تولید اشتغال برای صدها هزار نفر خبر می‌دهند“ در حالی که حتی خامنه‌ای ولی‌فقیه ارتجاع در سخنرانی نوروزی‌اش از تعطیلی و رکود 60درصد کارخانه‌ها خبر داد: ”امروز حدود شصت درصد از امکانات تولید ما معطّل است، تعطیل است؛ بعضی‌ها به کمتر از ظرفیت کار می‌کند، بعضی‌ها کار نمی‌کند“.

اما سؤال این است که چرا با شروع سال جدید اعتراضات علیه وزیر کار رژیم همزمان با اعتراضات کارگران بالا گرفته است؟ باید اولاً آن را در افزایش فقر کارگران و رسیدن کارد به استخوانشان دید که از سال گذشته افزایش یافته و در طلیعه سال جدید نیز زودتر از سالهای قبل نمایان شده است. یادآوری می‌شود که کارگران در سال 94 نزدیک به 1700 حرکت اعتراضی ثبت شده در رسانه‌های مقاومت داشتند که نسبت به 1138 مورد سال 93 نزدیک به 50درصد افزایش داشته است. از طرف دیگر بیش از گذشته دست علی ربیعی برای کارگران روشده است. به‌خصوص که در تصمیم‌گیری برای تعیین دستمزد سال 95 در شورای عالی کار رژیم، حتی نمایندگان ارگانهای دست‌ساز کارگری خود رژیم را هم راه نداد و کمیته سه جانبه دولت، کارفرما، کارگر شد کمیته دوجانبه دولت، کارفرما که البته کارفرما هم در اقتصادی که بالای 80درصدش دولتی است اساساً وابسته به خود دولت هستند.

علی ربیعی کیست؟ اگر سایت رسمی سازمان تأمین اجتماعی رژیم را که الآن زیر دست علی ربیعی کار می‌کند نگاه کنید در تاریخ 30مهر 92 بیوگرافی مفصلی از او نوشته که لابلای آن ماهیت جنایتکار و ضدکارگری او بیش از پیش روشن می‌شود. از جمله نوشته: ”معاون پارلمانی و حقوقی وزارت اطلاعات از ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۲“ یعنی در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال 67 این فرد معاون وزارت پلید اطلاعات بوده که به دستور خمینی با رأی مهره‌های این وزارتخانه 30هزار مجاهد و مبارز اعدام شدند، همچنین نوشته علی ربیعی:
”- عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و عضو شوراهای فرماندهی پایگاه تهران، منطقه ۳ کشوری و قرارگاه حمزه سیدالشهداء

- مسئول شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی از پیروزی انقلاب تا ۱۳۶۰“ همه می‌دانند که این حزب که معروف به حزب چماقداران بود در این سالها کاری جز سرکوب کارگران مبارزی که فقط خواستار حقوقشون بودند نداشته است.

- ”عضو مؤسس و عضو شورای مرکزی خانه کارگر“، که اساساً برای سرکوب کارگران و خواسته‌های به حقشان ساخته شده و همچنین آمده است: علی ربیعی ”عضو شورای عالی کار از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱“ همان‌طور که می‌دانید در این سالها دوران جنگ ضد مهینی بود و اساساً یکی از عناصری که در 8سال جنگ با این‌که نرخ تورم به بالای 40درصد هم رسید اجازه نداد یک ریال به حقوق کارگران اضافه بشود همین علی ربیعی و باند جنایتکار اطلاعاتی امنیتی بودند که کارشان سرکوب کارگران بوده است..

البته رژیم آخوندی مزد همه آن سوابق جنایتکارانه را به علی ربیعی که مدعی است بچه جوادیه و نازی آباد تهران است داده و حداقل بر اساس همین سایت سازمان تأمین اجتماعی حداقل در دهها مؤسسه و شرکت عضو هیأت مدیره یا رئیس آن می‌باشد. از جمله:
”عضو هیأت مدیره شرکت پایور
- عضو هیأت مدیره شرکت سرمایه‌گذاری صنایع غذایی نماد کوثر

- عضو هیأت مدیره شرکت نشاسته گلوکز بنیاد شهید
- رئیس هیأت مدیره شرکت اکسدانه کوثر
- رئیس هیأت مدیره شرکتهای صنعتی ساوه بنیاد مستضعفان

- رئیس هیأت مدیره شرکت رزینهای صنعتی ایران
- عضو هیأت مدیره شرکت تولید داروی تاکستان“
اما علی ربیعی مثل بقیه جنایتکاران تاریخ که اعمال ننگینشان هرگز از سینه مردم پاک نمی‌شود، در هفته آخر اسفند سال94 در مصاحبه‌ای با روزنامه حکومتی اعتماد در پاسخ به این‌که ”تو مهره امنیتی هستی ”می‌گوید: ”امنیتی بودن مگر جرم است؟ مگر علی ربیعی و امثال ربیعی ابتدای انقلاب و برای دفاع از خودشان و منافعشان وارد سپاه و نهادهای اطلاعاتی کشور شده‌اند... ابتدای انقلاب نظام با بحران گروهکها و امنیت ملی روبه‌رو بود“. (سایت حکومتی بویر نیوز به‌نقل از روزنامه حکومتی اعتماد 26اسفند 94)

ربیعی جنایتکار در همین مصاحبه به خوبی هدفش را از گماردن به وزارت کار روشن می‌کند و می‌گوید: ”من هنوز به روایتی و از زاویه دیگری هم کار امنیتی می‌کنم. همین جا که نشسته‌ام باید با بحران کار و بحران اجتماعی مقابله کنم. فکر می‌کنید جلوگیری از این بحرانها کار ساده‌ای است؟“. می‌بینید که طرف وقتی پای بروز ماهیتش می‌رسد دجالگریهایش در مورد داشتن درد کارگران را کنار گذاشته به صراحت می‌گوید، دردش درد خیزشها و خشم و عصیان کارگران به جان آمده ایست که رژیم آخوندی و سپاه پاسداران حقوقشان را چپاول می‌کند. زیرا کارد از استخوانشان هم گذشته و هر لحظه ممکن است دامن این رژیم را بگیرد و کار این عنصر جنایتکار فروخواباندن کارگران با ترفندهای متداول دستگاه ولایت‌فقیه و مزدوران سپاه و اطلاعاتی است. بنابراین کارگران به خوبی ماهیت این فرد را می‌شناسند و همزمان با ضعف کلی نظام آخوندی پس از زهرخوران اتمی، نه تنها فریادها برای دستیابی به مطالبات برحقشان افزایش یافته بلکه یقه جنایتکاران و سردمداران سرکوب کارگران را نیز از هفته اول سال گرفته‌اند و نشان دادند که سال سختی را برای جنایتکاران رژیم آخوندی تدارکات دیده‌اند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر